Stowarzyszenie MONAR Poradnia - Warsaw

Natalia B.

ODNOSZĘ SIĘ TYLKO DO MEETINGU NA (sama poradnia jest spoko i za nią daje 3 gwiazdki)
Najbardziej żenujący meeting na jakim byłam. Pół sali wpatrzona w telefon kompulsywnie skrolujjąca tablice na fb, w 80% wypowiedzi co drugie słowo leci na k, mimo że w regulaminie była prośba by nie przeklinać. Strasznie "narkomańskie" zachwania. Był to pierwszy meeting na którym nie zabrałam głosu, bo nie czułam się komfortowo.

Lena

Okropna opieka i zarządzanie terminami. Nikt nie odbiera telefonów jeśli się chcesz czegoś dowiedzieć. Terapeuta po jednej wizycie uznaje że wszystko już jest w porządku i przerywa terapię. Umawia na terminy, które myli. To samo u psychiatry. Miałam umówiona wizytę na którą czekałam długo(wcześniej niemożliwe z powodu ciąży) przyszłam tylko po to by zostać skrzyczana olana i dowiedzieć się ze mogę się umówić w odległym terminie bo pomyliłam terminy a zostałam umówiona przez pośrednika i on podał inny termin co wyjaśniłam. Pomijam długi fakt czekania w poczekalni bo komuś się o pół godziny przedłużyła wizyta. Jeśli tak traktujecie pacjentów to nikomu tego nie polecam. Dno i chamstwo i zero zrozumienia. I to w takim miejscu gdzie powinno ono być.

Izabela W.

Dobra pomoc, bardzo empatyczni ludzie

Jakub

Ocena odnosi się do pomocy psychoterapeutycznej, którą gorąco polecam.
Jedynym, ale poważnym minusem jest pracująca tutaj Pani Psychiatra. Mam nadzieję, że moja poniższa "recenzja" pomoże komuś uniknąć niepotrzebnych nieprzyjemności.

Leczyłem się psychiatrycznie w różnych miejscach przez ponad pięć lat, jednak nigdy dotąd nie czułem potrzeby dzielenia się moją opinią na tematy z tym związane. Choć Panią Psychiatrę znam dopiero od ośmiu miesięcy, czyni to ją w mojej ocenie osobą wyjątkową.
Pani Elżbieta Dzisiewicz jest lekarzem dość specyficznym. Wszystkie problemy pacjenta redukują się według niej do jego użalania się nad sobą, na które jedyne rozwiązanie stanowi mało wyrafinowana karykatura „twardej miłości”. Pani Doktor przeprowadza wizyty w zależności od swojego nastroju: od aroganckiego gorzkiego „realizmu” osoby czerpiącej głęboką satysfakcję z poczucia przewagi, jakie daje jej pozycja lekarza psychiatry, po pełne zniecierpliwienia i słabo ukrywanej niechęci do pacjenta próby pośpiesznego zakończenia spotkania, gdy praca staje się dla Pani Dzisiewicz zbyt frustrująca.
Mimo intrygującej, nieco ekscentrycznej osobowości, Pani Psychiatra przejawia niestety pewną trudność w zapamiętywaniu istotnych z punktu widzenia leczenia faktów i wydarzeń, co w mojej ocenie znacznie utrudnia jej kompetentne wykonywanie zawodu. Miesiąc temu Pani Dzisiewicz poprosiła mnie o przyjście na kolejne spotkanie w celu przeprowadzenia z nią dłuższej, głębszej rozmowy. Ta „bardziej wyczerpująca” wizyta trwała krócej niż poprzednia i sprowadzała się do zdumiewająco nieustępliwych prób upokorzenia mnie i odebrania nadziei na jakikolwiek sens mojego dalszego leczenia. To, jak przypuszczam, szczere usiłowanie zmotywowania mnie do podjęcia działania okazało się, o dziwo, mało skuteczne. Z gabinetu wyszedłem poniżony i pozbawiony wszelkiej otuchy, z poczuciem, że życie, którego w tym momencie nie znoszę, jest czymś, co mogę najwyżej zaakceptować, a na pewno nie istotnie zmienić na lepsze.
Jednakże efektywność nie jest dla Pani Doktor wystarczająco istotna, aby chętna była ona zweryfikować i ewentualnie dostosować do pacjenta swój sztywny schemat działania.
Mimo wszystko Pani Psychiatra spełnia się świetnie w roli chodzącego bloczka recept. Nie przejawia w najmniejszym stopniu zainteresowana jakąkolwiek zmianą leków, nawet świadoma dość drastycznego i długotrwałego pogarszania się stanu psychicznego pacjenta; swoje okazjonalne groźby planowanego odstawiania leków Pani Dzisiewicz zawsze jednak łaskawie kończy wręczeniem recepty pozwalającej pacjentowi przetrwać kolejny miesiąc.
Po zakończonej wizycie następowała u mnie lekka ulga mocno zabarwiona rozczarowaniem, a także przykre wrażenie spotkania z osobą daleko mijającą się ze swoim życiowym powołaniem.

Dariusz C.

A jadłodajnia makotan i garbata wandzia kietownicz z lat 90 to gdzie teraz sa ?

RADOSŁAW

Świetni ludzie, uśmiechnięci, serdeczni... aż chce się tam przychodzić. Ich podejście do człowieka dodaje motywacji i siły !!!

Maciej N.

Pracuje tam zespół ekspertów, który bez wahania można polecić!

Jurek W.

Słabo:(